Partituren

El Grillo is een typisch voorbeeld van een frottola, een eenvoudig profaan lied in het Italiaans en voorbode tot het madrigaal.

Ego sum vitis vera (Ik ben de ware wijnstok) is een communiezang. De mooie tekst inspireerde de componiste tot een compositie met een drive én een verhaallijn via een spel tussen mannen- en vrouwenkoor, omringd door vloeiende en natuurlijke lijnen en opbouwende klankaura's. Ritmisch is dit geen gemakkelijk werkje, maar eens de notenleer doorsparteld zijn de vruchten des te zoeter.

Ego sum panis vivus is een bekende tekst uit het Johannesevangelie, die reeds tientallen malen in de geschiedenis op muziek werd gezet. De vertaling luidt als volgt: Ik ben het levende brood, dat van de hemel is gekomen. Wie van dit brood zal eten, zal leven in eeuwigheid. Alleluia. Peter Pieters maakte een knappe vierstemmige bewerking waar vele amateurkoren een leuke uitdaging aan zullen hebben. 

Paul Steegmans schreef met Ego sum panis een eenvoudig religieus werkje, geschikt voor liturgie of concert.

Vrolijk tweestemmig kinderlied met piano over een koe die toch maar niet de wijde wereld intrekt.

Een aantal jaren geleden vroeg Inge Sykora Luc Verreth om een kersttekst te schrijven voor een kinderlied: Drie wijzen uit het Oosten, die in april 2019 ook voorgesteld werd tijdens de Koordagen voor Kinderen in Wetteren. Doorheen drie strofes maak je kennis met Melchior, Baltazar en Gaspar. Hier en daar een overmatig interval zorgt voor een oosterse touch. Charmant kinderlied met pianobegeleiding.

Ludo Claesen schreef Domine non est exaltatum (psalm 131) voor het colloquium Een stem om u te danken dat in augustus 2016 in Vaalbeek plaatsvond. Daarbij was de haalbaarheid voor een gemiddeld kerkkoor een belangrijk criterium.

Met Domine Deus in simplicitate brengt Ludo Claesen ons naar het gregoriaans. De inzet van de compositie verwijst naar de oorspronkelijke melodie van de gregoriaanse hymne. Claesen kopieert de melodielijn niet letterlijk, maar behoudt wel het idee achter de uitvoeringswijze: het melismatisch zingen of anders gezegd, het zingen van meerdere noten op een lettergreep.

De zomer is voorbijgegaan is een kort, maar zeer mooi lied voor gemengd koor. Het komt uit de bundel Ik kwam er lestmaal, met tien volksliedbewerkingen uit 1966. Alleen is De zomer is voorbijgegaan zelf geen volkslied, maar een compositie van Nees zelf. Net zoals in de latere bundels Wech op, wech op (1968) en de parel Ik ben van nergens en overal (1973) zijn de zettingen meer dan pure harmonisaties: iedere stem krijgt een interessante lijn toebedeeld, samenklanken ontwijken klassieke patronen, originele gebruiksmuziek wordt geboren.