Immortality

De compositie Immortality is gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Clare Harner. Het gedicht stelt de dood meer voor als een transformatie dan een echt einde. De gestorvene leeft voort in de natuur rondom iedereen: het heeft dus geen zin om aan het graf te staan huilen. Voor de componist gaat het over de manier waarop iedereen zijn eigen invulling geeft aan de dood en omgaat met verliezen.

De compositie begint met een intro om de luisteraars duidelijk te maken dat ze niet aan het graf moeten komen staan. Daarna wordt verteld waarin de gestorvene verder leeft met wisselende emoties, zoals in een rouwproces. Op het einde keert het beginthema terug om de luisteraar er nog eens op te wijzen niet aan het graf te staan huilen maar te genieten van de zaken waarin de overledenen voortleven.