Partituren

Met Parafrasie Paranoica won Hans Helsen 10 jaar geleden de compositiewedstrijd verbonden aan de Dag van de Vlaamse Koormuziek. De tekst verwijst naar het verkeerd begrijpen of uitspreken van woorden in een vreemde taal.

In februari 2015 won Wout Helsen de dichtwedstrijd van Koor&Stem waaraan 33 gedichten deelnamen met zijn gedicht Paradidle dubbelslagen. Wout Helsen is drummer en studeert aan de!Kunsthumaniora Antwerpen. Ondertussen zette Jan Coeck zijn poëzie voor driestemmig jeugdkoor en slagwerk (triangel, snaredrum, pauken). Percussief werkje!

De compositie Onvermogen van Thomas Geudens op tekst van Nicolaas Beets is een mooi werkje voor dameskoor. Hoewel het in zijn geheel geen overmatig gecompliceerd dingetje lijkt, zitten er toch enkele addertjes onder het gras die van de koorleider voldoende voorbereiding en een oplettende, nauwkeurige aanpak vragen!

Ons liedje over de koe is een eenvoudig strofisch kinderlied waarbij iedere strofe een andere sfeer en dynamiek vraagt, een goede oefening op tekstverklanking.

Ken je dat gevoel wanneer je je ogen sluit, je zo vrij voelt als een vogel, de stilte overheerst, je de frisse wind inademt en het stiekem toch wel een beetje koud hebt? In On This Wintry Night neemt Lore Masschelein je mee op een dromerige winternacht.

O Salutaris Hostia is een eenvoudig maar erg mooi vierstemmig werkje dat in september 2011 als koorpagina bij Stemband verscheen naar aanleiding van het August De Boeckjaar.

Laurent Lemmens liet zich voor O Chosen Prince inspireren door de rijke symboliek van de Heilige Graal. In het gedicht zette hij een prins centraal die zijn bruid hoort roepen, waar hij ook gaat.

Carl Van Eyndhoven weet de eenvoud van het volkslied te bewaren in zijn bewerking van Nu wil ik een liedeken zingen voor mannenkoor. Hij laat partijen unisono zingen en durft een fuga op te starten tussen de drie partijen. Alles loopt mooi in elkaar over en straalt een souplesse van eenvoud uit.

Nachtlied, een profaan werk voor SSA op tekst van Albert Boone dateert uit 1981. Het is een rustig werk met een prachtige weemoedige melodie die een aantal keer herhaald wordt. Naarmate het lied vordert, werkt de componist de onderstemmen steeds verder uit. 

Mélancolie van Cato Kyndt is een weemoedig stuk voor koor en piano. Het is geschreven in de maanden na het overlijden van een grootmoeder. Het leven rondom gaat verder.