Roland Coryn

1938

Biografie

Opleiding 

Coryn studeerde aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Gent, nu Hogeschool Gent Conservatorium, waar hij met succes de volledige theoretische- en instrumentale afdelingen volgde. De theoretische afdeling rondde hij af  met een eerste prijs compositie, de instrumentale afdeling beëindigde hij met een 1ste prijs piano en een Hoger Diploma altviool en kamermuziek.

Altviool

In de periode van 1960 tot 1975 was hij hoofdzakelijk actief als uitvoerend musicus. Hij speelde altviool in het Belgisch Kamerorkest, waar hij in contact kwam met moderne muziek, en was stichtend lid van het Vlaams Pianokwartet, dat zich toelegde op werken van bekende componisten en Belgische meesters. Van 1986 tot 1997 leidde hij in Gent het Nieuw Conservatoriumensemble, waarmee hij hoofdzakelijk hedendaagse muziek uitvoerde.

Docent

Als pedagoog was hij werkzaam aan de muziekacademies van Harelbeke, Izegem en Oostende. In 1979 werd hij in Harelbeke benoemd tot directeur en van 1974 tot 1996 was hij docent harmonie, contrapunt, fuga en compositie aan het Koninklijk Conservatorium van Gent. Als dirigent van Het Nieuw Conservatoriumensemble en als Docent compositie gaf hij zijn leerlingen de kans om hun composities live op de repetities te horen groeien om deze nadien aan het publiek voor te stellen. Een formule die niet alleen zijn studenten maar ook de docent als buitengewoon boeiend en nuttig heeft ervaren. Op 1 september 1997 nam hij vervroegd pensioen om zich volledig te kunnen wijden aan zijn compositorisch werk.

Componist

Coryn componeert, naast vele kamermuziekwerken, ook werk voor orkest en sedert 2000 een overvloed aan koorcomposities voor diverse combinaties. Tot zijn bekendste werken behoren Per piano Solo (1972), 13 miniaturen voor fluit en strijkkwartet (1979), het oratorium Opus: Mens uit 1987, Pain (1993), A letter to the World (uit 1993, gebaseerd op poëzie van Emily Dickinson) en Winds of Dawn - Missa da Pacem (2000). Uit zijn werk blijkt een grote voorkeur voor de absolute muziek. Als componist behaalde hij diverse prijzen, waaronder de Tenutoprijs in 1973 voor Quattro Movimenti, de Jef Van Hoofprijs in 1974 voor Triptiek, de Koopalprijs in 1986 voor zijn kamermuziekoeuvre, en de Visser-Neerlandiaprijs in 1999 voor de totaliteit van zijn oeuvre. In 1993 werd hij verkozen tot lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. 

Koorwerken (selectie)

Deel deze pagina